merancung (root: rancung)

POS

Kata Benda, Kata Sifat, Kata Kerja

KELUARGA KATA

rancung, merancung, perancung, perancungan

top

merancung [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]

ran·cung a runcing dan tajam (spt kalam);
me·ran·cung v meraut (mengasah) supaya runcing: ~ kalam;
pe·ran·cung n alat untuk merancung;
pe·ran·cung·an n proses, cara, perbuatan merancung