mengecengkan (root: keceng)

POS

Kata Benda, Kata Kerja

KELUARGA KATA

keceng, mengeceng, mengecengkan, sekeceng

top

mengecengkan [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]

ke·ceng /kécéng/ a dl keadaan tertutup sebelah (tt mata);
me·nge·ceng v memejamkan;
~ mata memejamkan mata sebelah (spt ketika membidik);
me·nge·ceng·kan v mengeceng;
~ mata mengeceng mata;
se·ke·ceng n sekejap: ~ mata pun, ia tidak tidur

top

mengecengkan [THESAURUS]

keceng, mengeceng v jual tampang, mejeng (cak), meledang, menampang, nampang, ngeceng