memacakkan [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]
1pa·cak a telah terlatih atau mahir dl mengerjakan sesuatu; cakap: kita memerlukan seorang organisator, orang yg -- memimpin organisasi
2pa·cak n 1 cocok (untuk menusuk satai yg akan dipanggang); 2 tongkat (tiang, pancang) yg tajam pd ujungnya;
me·ma·cak v mencocok (satai); menusuk: ~ satai kambing;
me·ma·cak·kan v memancangkan; memasukkan (tonggak) ke tanah: dia ~ pancang pd sudut batas tanah yg menjadi milik seseorang;
ter·pa·cak v 1 sudah dipacak; tercocok; 2 terpaku; terpasak; terpancang
3pa·cak Mk n titik-titik air yg berhamburan; percik;
me·ma·cak-ma·cak v memercik-mercik: airnya ~ ke atas
4pa·cak ? pacek
memacakkan [THESAURUS]
pacak a ahli, berpengalaman, cakap, campin, kawakan, kompeten, kuat, lihai, mahir, pandai, piawai, pintar, profesional, terampil, ulung
ant amatir
pacak n 1) cocok, tusukan;
2) cancang, cagak, pancang, patok, rambu, tapal, tonggak, tunggak, turus;
memacak v 1) mencoblos, mencocok, menusuk;
2) memancang, mematok;
memacakkan v memancangkan, mematok, menancapkan, mencacakkan, mencagakkan, menegakkan
pacak n percik, recik, renjis, rintik;
memacak v memercik, menciprat, mengiprat, menjeprat, menyemprot, merecik, merenjis;
memacak-macak v memercik-mercik