keriput

Kata Benda, Kata Kerja

keriput, berkeriput

keriput [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]

ke·ri·put n kerut; kerepot;
ber·ke·ri·put v berkerut; mempunyai kerut pd muka tanda ketuaan: ia tertegun melihat wajah kawannya yg telah ~

keriput n gelegata, kedut, keresot, kerut;

berkeriput 1) v berkedut, berkerut;
2) a kisut, meringsing, merunyut