berkeokan (root: keok)

POS

Kata Benda, Kata Kerja

KELUARGA KATA

keok, berkeok-keok, berkeokan

top

berkeokan [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]

ke·ok /kéok/ 1 n tiruan bunyi ayam jika ditangkap atau kesakitan; 2 v cak kalah: dl perundingan itu kesebelasan tuan rumah --;
ber·ke·ok-ke·ok v berbunyi "keok" (tt ayam yg ditangkap atau kesakitan);
ber·ke·ok·an v berkeok-keok